للحق

چشمه های بهشتی را با آبی گوارا شیرین و حتی طعم دار می شناسیم، خود بهشت هم که دیگر لا یرون فیها شمسا و لا زمهریرا*...

حالا میان این توصیفات از بهشت و چشمه های بهشتی چرا این نام را برای شهرشان برگزیده اند!؟حالا اگر شهرشان فقط به خاطر چشمه های آب خنکش معروف بود حرفی باقی نمی ماند اما دیگر نام شهر چشمه های بهشتی برای سرعینی که وقتی اسمش می آید ملت به یاد چشمه ی آب جوش گوگردی اش می افتند نام خنده داری است! از شوخی گذشته فوائد بسیاری از این آب جوش جوشان بر درودیوار شهرشان نوشته اند که امید است واقع باشد.

حالا که سخن از سرعینِ اردبیل شد باید از بازار خوردنی هایش هم بگویم. در این شهر هر جای بازارش قدم بگذاری عسل فروشی نمی شود نبینی ولی از آن خوشمزه تر رستوران ها و کبابی هاست که بوی آنها آدم سیر را گرسنه می کند؛خلاصه بگویم اسکناس در جیب مسافر خیابان های سرعین آرام نمی گیرد تا اینکه در دخل یکی از همین کبابی ها جای بگیرد. 

قصد سفر به شمال و شمال غرب ایران را داشتید این چشمه های بهشتی! را ازدست ندهید البته به شرط جاده؛طیاره سواری باشد برای کارهای حیاتی (;

این سفرنوشت ها ادامه دارد...

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

*انسان/13